«Яшелчә бакчасында»

Матур, аяз козге тон. Киртэ белэн эйлэндереп алынган яшелчэ бакчасы. Анда

торле-торле

яшелчэлэр

усэ.

(Яшелчэлэр

булып

киенгэн

балалар

кечкенэ

урындыкларда утыралар) Бакчасынын жилкапкасыннан бер кыз бала килеп

керэ. Ул кулына буш кэрзин тоткан. Кыз жырлый-жырлый бакча уртасына таба

утэ.

Кыз: (жырлый)

Исэнме, бакчакай Бакчакай ни хэлдэ,

Коттенме син мине? Белеп кайт,-диде ул.

Энием жибэрде Яшелчэлэр жыеп

Куреп кайт, дип, сине. Алып кайт,-диде ул.

Кыз: (кинэт, сокланып,туктап кала). Карагыз эле, нинди генэ яшелчэлэр юк икэн

монда! Кур инде син боларны! Кэбестэсе дэ, кишере дэ, кабагы да, суганы да

нинди матур булып ускэннэр! ( Кыз кэбестэ булып киенгэн бала янына килеп

баса, ана сокланып елмая).

Кэбестэ: Мин булам кэбестэ, узем яшкелт тостэ,

Кулмэгем куп катлы, ашарга да бик татлы.

Ашларга да тошэм мин, бэлештэ дэ пешэм мин.

Чонки мине балалар, кондэ котеп алалар.

Кыз: Бик эйбэт. Рэхмэт сина! Мин сине алырмын, кэрзинемэ салырмын. (Суган

булып киенгэн бала янына килэ).

Суган: Минем исемем Суган, мин hиндстанда туган.

Мине бик тэ мактыйлар, шифалы дип атыйлар,

Салатка да турыйлар, тураганда елыйлар…

Кыз: Шулаймени? Менэ ничек икэн! Ярый, мин сине дэ узем белэн алырмын,

суган туган, яме?! (кабак янына килэ)

Кабак: Э мин булам - кабак, эйтмим кабат-кабат.

Бик файдалы зат мин, тик мин жэяу кайтмыйм!

Кыз: (анны сыйпап соенеп) Ярый,ярый. Бер дэ борчылма. Кутэреп кенэ алып

кайтырмын узенне. (Кишер яныны килэ).

Кишер: Минем исеме – Кишер, телэсэн-болай пешер,телэсэн ашка тура.

Мине яраткан бала, озын гомерле була!

Кыз:

Шулаймени?

Бик

тэ

эйбэт.

Ярый,

эйдэгез,

дусларым,

юлга

жыена

башлыйк.

(

Ул

елмаеп,

чакырып,

яшелчэлэргэ

таба

кулларын

сузып

тора.

Яшелчэлэр экрен генэ кыз тирэсенэ жыела бшлыйлар. Шул вакыт кинэт Кэжэ

булып киенгэн бала йогереп килеп керэ дэ яшелчэлэргэ ташланмакчы була).

Кэжэ: Мин Кэжэ-Мэкэржэ,аерыдыр тоякларым.

Бакча эчлэрен гизэргэ, яралган аякларым.

Яратам кишерен дэ, яратам суганын да,

Кэбестэсен, борчагын, яратам мин барында.

М-э-э-э-э. Барыгызда уземэ-э-э-э… берегезне дэ бирмим.

Кызны созеп утерэм, сезне ашап бетерэм! М-э-э-э-эээ!

(

Кэжэ

яшелчэ

булып

киенгэн

балаларны

куып

йортэ

башлый.

Яшелчэлэр

куркышып елый-елый торле якка качалар. Кыз артына яшеренергэ тырышалар.

Кыз йогереп барып, озын чыбык сындырып ала).

Кыз: Еламагыз, туктагыз, Сот бируен бирэсен, ник бакчага керэсен?!

Бернидэн курыкмагыз, Урлашу - ботен уен, бар, улэн ашап туен!

Кэжэ бакчага кергэн, Юкса менэ курерсен,

Чыбык татыйсы килгэн! Чыбык «тэмен» белерсен!

Менэ сина, менэ сина!!!(кэжэне куа)

Чыбык

белэн

яный-яный

кэжэне

куып

жибэрэ.

Яшелчэлэр

барысы

бергэ

жырлыйлар).

Кыз:

Дус

булырбыз,

дус

булырбыз!

Мэнге

яшэрбез

бергэ!

(барысы

да

куанышалар, шатланышалар).